Her konutun kendi kokusu vardır — benzersiz, özel. Evde birisi köftesi, biri rahat, biri deniz gibi kokuyor. Hayatımın çoğunu otellerde geçirmeyi tercih ettim, a odalarında her zaman bir koku — hava spreyi. Şimdi odamın kapısını açtım ve çam tazeliğinin hafif kokusuna nefes aldım-mide bulantısına rahatsız edici. Hemen bir giysi çantasını yatağa fırlattım ve perdeleri yağmurdan sonra dökülen büyük bir pencerede açtım. Görünüm sadece muhteşemdi: uyuyan bir kış bahçesi, donmuş çeşmeler ve serçeyi kovalayan şişman bir Kızıl kedi. Yolda, o zaman ve iş oraya gitti-burada sevgili çiftler-çok yakında Sevgililer Günü. Bu otelde bir oda kiralamak tatil arifesinde sorunlu olacağını düşündüm, ama şanslıydım ve iş gezim gerçekleşti. Soda bardağına mini bardan biraz şarap döktüm ve bu gizli otel dünyasının misafirlerine hala hevesle bakan bir pencere üzerinde oturdum. Ben geldim yalnız değil. Bagaj şeklinde genç asistanım vardı. Sadece on dokuz yaşındaydı, çok konuşkan ve tatlıydı ve görünüşü doğadan yoksun değildi. Doğru, keçi sütü gibi bir uzmandan kafa karıştırıcı.

En büyük hukuk firmalarından birinde çalıştım ve boşanma, nafaka, evlat edinme, vesayet gibi bir aile avukatı oldum. İlişkiler... Onlardan çok yoruldum. Bazen başka bir müşteriye «Borjomi» içmenin ve çocuğa nafaka ödemeyen bir kocaya şikayet etmenin geç olduğunu söylemek istedim, a kendisi yabancı bir araba kullanıyor. Desk, bakmak için, yaşam için ve kalp için hangi kişiyi seçtin. Genç asistanımın bana kağıt işlerini kolaylaştırması gerekiyordu, ama ee sadece daha büyük oldu. Hatalar yapmayı severdi, bir şekilde bana ne olduğunu ve ondan ne istediğini anlamadan her zaman kayboldu.

Onun hakkında bir şey hatırlamıyorum. Sadece odasından çıktı ve sigara içti-otelin içinde sigara içmek yasaklandı. Sigarası yavaşça ince parmaklarda süzüldü, nikotini ciğerlerine emmekten daha çok spekülasyon yaptı. Eğer yukarıdaki emir olmasaydı, onu asla yanımda götürmezdim. A yani... zengin amcanın mütevazı oğlu. Garip olan şey, Cabriolet üzerinde dolaşmamaktı ve benimle " sen "e konuşmadı, a her zaman «sen" e çok saygılı ve bir çeşit utangaçlıkla, sanki onu ezebiliyordum, bir böcek, bir spor ayakkabısı gibi bulaşıyordu.

Görüşlerimiz bir araya geldi.

Biraz sıkıştı, ve sonra kış bahçesinden geçerek numarama yöneldi. Ben sadece kısa bir süre gülümsedim, uygunsuz bir taradan uyuşturucu beyaz şarabı içtim.

Zaman geçti ve dövmedi. Hatta bana gelmediğini düşünmeye başladım, ya da yolda bir yerde tamamen çözüldü, ama on dakika daha geçti ve adam yine de çaldı. Çok sessizdi, sanki evli bir metresin penceresine çarptı.

» Beklemek senin sıran, " diye düşündüm.

Onu test etmek istedim, kuyruğunu sıkıştırıp bırakmayacağını öğrenmek için. Ben bile korkmak için arzularını zayıf karakteristik çöpleri, sevmedim. Yönetmek için ilginç değillerdi, aynı şey kız kardeşinden kırık bir bebek almak ve ee'yi en kötü durumda geri getirmek: gözyaşı ya da kızgınlık olmayacak. Ve burada. için yazılmış fotobab.ru yeni bir şarap porsiyonu döktüm ve sadece bir içki değil, aynı zamanda bir çalışanın düşünceleriyle de zevk almaya başladım.

«Hala onu mu bekliyorsun? Hayır, sen gittin, çünkü saçma sapan bir aptal " - yeni düşünceler bana huzur vermedi.

Pencere eşiğinden atladım ve topuklu ayakkabılar kapıya doğru yürüdü. Kolum kolayca tutamağa, escort bayan bir saniye beklemeye ve kapıyı açtım.

"Sadece bak, bu pislik hala bekliyor!"- yüzümde alaycı bir gülümseme ortaya çıktı.

- Seni aptal piç kurusu, ben mi çağırdım?

Belki aradı ve numaraya davet etti. - sesiyle dalga geçiyorum.

Kurbanım buruşuyor, ama gözüm benden uzaklaşmıyor, utangaçlık ve dürüstlüğün şaşırtıcı bir karışımı.

— Ben bu... sadece kahvaltı için seni aramak istedim...

Mahkeme toplantısı yarın, ve bugün tüm iğne ile giyinmiş: bir ceket, hafif bir gömlek, pahalı bir desenli kravat, soyulmuş ayakkabılar. Tüm bu tinsel olmadan, sadece bir tasma içinde nasıl olabileceğini hayal ederek onu baştan ayağa inceliyorum.

- Aç mısın? - sakin bir şekilde soruyorum, hala astımın numarama girmesine izin vermiyor.

- Bilmiyorum, - kısaca benim bacaklar için potansiyel çöp cevaplar.

Onun güvensizliği beni zorlamaya başlıyor. Bir adım öne çıkıyorum, koluma bir kravat sarıyorum ve bir çalışanı doğrudan kendi üzerine çekiyorum, böylece Boğazı boynuna sığacak ve rahatsızlığa neden olacak.

- Üniversiteyi nasıl bitirdiğini hiç bilmiyorsun, aptal. Bugün bir şey için iyi olacak.

Kapıyı arkamda tokatlıyorum, hala kravatımı kabaca çekiyorum ve dairemi doğrudan yatağa yönlendiriyorum. Tek bir itme ile, çalışanın yumuşak bir şilte üzerinde beşinci bir noktaya çarpmasını ve inmesini sağlarım.

- Hadi ama, hadi ama, kuralları koyalım: işimde bana yardım etmiyorsun-dilinle ve sıska kıçınla uğraşıyorsun.